Adam Zdunikowski

Uczestnik XXVII Międzynarodowego Festiwalu „Chopin w barwach jesieni”

Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Kontakty z muzyką rozpoczął w wieku 7 lat, śpiewając w warszawskim chórze chłopięcym “Lutnia”. Absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie śpiewu solowego pod kierunkiem Romana Węgrzyna (1991). W 1990 r. zadebiutował na scenie kameralnej warszawskiego Teatru Wielkiego partią Clema w “Małym kominiarczyku” Brittena. W 1991 r. uczestniczył w Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, gdzie otrzymał wyróżnienie. W 1992 został laureatem III nagrody na I Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W 1995 r. został finalistą Międzynarodowego Konkursu Wokalnego “Belvedere” w Wiedniu. W 1990 r. podjął współpracę z Warszawską Operą Kameralną, która zaowocowała udziałem w Festiwalach Mozartowskich w latach: 1990, 1991, 1996, 1998. Występował również w następujących festiwalach muzycznych: Festiwalu Mozartowskim w Zielonej Górze (1991), XXX Festiwalu Moniuszkowskim w Kudowie Zdroju (1991), X Tygodniu Talentów w Tarnowie (1992), XXX Międzynarodowym Festiwalu Wratislavia Cantans (1995), I i III Festiwalu Operowym w Bydgoszczy (1994 i 1996), V Międzynarodowych Spotkaniach Muzycznych Wschód-Zachód w Zielonej Górze (1996), I i II Festiwalu Operowym w Krakowie (1997, 1998), Międzynarodowym Festiwalu Muzyki i Sztuki w Bejrucie (1999).

W 1991 r. został solistą Teatru Wielkiego w Warszawie, konsekwentnie poszerzając swój repertuar, w którym ma 35 partii operowych, a w dorobku role w takich operach, jak: “Fidelio” Beethovena, “Norma” Belliniego, “Carmen” Bizeta, “Eugeniusz Oniegin” Czajkowskiego, “Łucja z Lammermooru” Donizettiego, “Faust” Gounoda, “Straszny dwór” Moniuszki, “Uprowadzenie z seraju”, “Wesele Figara” i “Don Giovanni” Mozarta, “Opowieści Hoffmanna” Offenbacha, “Madame Butterfly” Pucciniego, “Cyrulik sewilski” Rossiniego, “Salome” R.Straussa, “Traviata” Verdiego.

Do bardziej znaczących wydarzeń w jego karierze artystycznej zaliczyć należy: udział w europejskim prawykonaniu “Psalmów Jerozolimskich” Noama Sheriffa pod dyrekcją samego kompozytora (1996), polskiej prapremierze opery “I Lituani” Ponchielliego w wersji koncertowej, koncercie “Stabat Mater” Rossiniego pod dyrekcją Nello Santiego, światowej premierze “Stabat Mater” Stefaniego pod dyrekcją Grzegorza Nowaka, koncercie IX Symfonii Beethovena pod dyrekcją Jerzego Semkowa na zakończenie obchodów 25-lecia orkiestry Sinfonia Varsovia, produkcji “Strasznego dworu” Moniuszki w Buffalo (USA) oraz w koncercie Mszy As-dur Schuberta pod dyrekcją Siegfrieda Köhlera na zakończenie obchodów Roku Schubertowskiego.

Począwszy od 1992 r. artysta współpracuje regularnie z teatrami operowymi w Bydgoszczy, Bytomiu, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Gdańsku i Szczecinie. W 1996 r. nawiązał współpracę z hamburską Staatsoper, śpiewając Ferranda w “Cosi fan tutte” Mozarta. Z zespołem tym odbył tournée po Japonii (1996). Ma też bogaty repertuar oratoryjno-kantatowy (około 30 tytułów), z którym występował m.in. w Filharmoniach: Białostockiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Opolskiej, Rzeszowskiej, Szczecińskiej, Wrocławskiej, Zielonogórskiej i za granicą. W sezonie artystycznym 1998/1999 nawiązał współpracę z Teatrem Narodowym w Pradze, występując w przedstawieniach “Cyrulika sewilskiego” Rossiniego i “Czarodziejskiego fletu” Mozarta oraz uczestniczył w inauguracji sezonu w Filharmonii Narodowej w Warszawie - “Pory Roku” Haydna pod dyrekcją Kazimierza Korda.

W Operze Narodowej wystąpił w partii Pasterza w “Królu Rogerze” Szymanowskiego (2000), Lenskiego w “Onieginie” Czajkowskiego (2002), Don Ottavia w “Don Giovannim” Mozarta (2002), Pruniera w “La rondine” Pucciniego (2003), Narrabotha w “Salome” Straussa (2004), jako Szalona w “Curlew River” Brittena (2005), jako Książę Filip w “Iwonie, księżniczce Burgunda” Krauzego (2007), jako Tamino w spektaklu “W krainie czarodziejskiego fletu” Mozarta (2007) oraz w roli Hrabiego Almavivy w “Cyruliku sewilskim” Rossiniego (2007). Wykonał także partię Stacha w “Zabobonie, czyli Krakowiakach i góralach” Kurpińskiego (2007) i Sir Edgara Ravenswooda w “Łucji z Lammermooru”.